NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
حَدَّثَنَا
يَحْيَى عَنْ
سُفْيَانَ
قَالَ
سَمِعْتُ
عَمْرَو بْنَ
مُرَّةَ
بِإِسْنَادِهِ
وَمَعْنَاهُ
قَالَ
وَيَسِّرْ
الْهُدَى
إِلَيَّ
وَلَمْ يَقُلْ
هُدَايَ
Süfyan (es-Sevrî),
(yukarıdaki (1510.) hadisi) Amr b. Mürre'den "işittim" diyerek aynı
isnad ve aynı mana ile rivayet etti. (Ancak bu rivayette) Amr; "hidâyeti
bana hazırla" ifadesini kullanmış "hidâyetimi" dememiştir.
İzah:
Bu rivayet onceki
rivayetin mânâ olarak ifadesidir. Ancak Ebu Dâvûd onu Süfyan'dan Muhammed b.
Kesir vasıtasıyla aldığı halde bunu müsedded ve yahya nakletmiştir.
İki rivayet arasında da
sema’ ve an'ane farkına ilâveten bir de evvelkisinde Resulüllah (s.a.v.)'in
duası nakledilirken: “ = hidâyetimi bana nasib et" denildiği halde bunda
" = bana hidâyeti nasib et" denildiği görülmektedir.